Blog

  • Padaczka u psów i kotów

    Czym jest padaczka?

    Napady padaczkowe mogą być zarówno objawem choroby jak i chorobą samą w sobie. Oznacza to, że możemy doświadczyć napadu padaczkowego w przebiegu wielu schorzeń dotyczących układu nerwowego takich jak zapalenie czy guz mózgu, a także chorób innych narządów jak nerki czy wątroba. Napady padaczkowe mogą również być manifestacją zaburzeń w obrębie mózgu o charakterze dziedzicznym i mówimy wtedy o padaczce idiopatycznej. Napad padaczkowy to niekontrolowane wyładowania bioelektryczne komórek nerwowych.

    Czy padaczka zawsze wygląda tak samo?

    Nie, objawy padaczki zależą od typu padaczki, który rozwinął się u pacjenta. Najczęściej spotykaną formą epilepsji jest padaczka uogólniona. Rzadziej spotykaną (bądź rzadziej rozpoznawalną) formą epilepsji jest padaczka częściowa.
    - Atak padaczkowy uogólniony manifestuje się początkowo sztywnieniem całego ciała (tzw. faza toniczna), następnie pojawiają się silne skurcze całego ciała-drgawki (tzw. faza kloniczna). Bardzo często zwierzę nadmiernie się ślini, może też mimowolnie oddać kał i/lub mocz. Zwierzę traci świadomość i nie reaguje na bodźce zewnętrzne.
    - Ataki częściowe mają zupełnie inny charakter, często są mylone z innymi zaburzeniami. Objawiają się poprzez subtelne drżenie głowy, asekuracyjny chód, nadmierne wylizywanie się, utratę kontroli nad jedną kończyną, łapaniem nieistniejących much.

    Czy atak padaczkowy i stan padaczkowy to to samo?

    Nie, o stanie padaczkowym u psa lub kota mówimy wtedy, gdy atak padaczkowy trwa nieprzerwanie powyżej 10 minut. Należy podkreślić, że stan padaczkowy jest bardzo niebezpieczny dla pacjenta. Długo trwający stan padaczkowy może powodować nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym i śmierć zwierzęcia. Stan padaczkowy wymaga natychmiastowej interwencji lekarza weterynarii.

    Co powoduje, że u psa lub kota pojawiają się drgawki?

    Padaczka ze względu na przyczynę wystąpienia, została podzielona na dwie zasadnicze grupy.
    1. Padaczka idiopatyczna (padaczka pierwotna) - nie stwierdza się przyczyny strukturalno – metabolicznej i podejrzewa się czynnik genetyczny. Występuje najczęściej u zwierząt pomiędzy 6-tym miesiącem życia, a 5 rokiem życia.
    2. Padaczka wtórna – wywołana przez czynniki uszkadzające przodomózgowia, co może być spowodowane chorobami współistniejącymi tj;
    - niewydolność nerek
    - choroby wątroby
    - bardzo niskim poziomem glukozy
    - anemia
    - zaburzenie elektrolitowe
    - guz mózgu
    - stany zapalne w obrębie układu nerwowego
    - zatrucia
    - choroby zakaźne

    Konsekwencje padaczki u psów.

    Zależą od intensywności ataków, ich częstotliwości oraz czasu trwania. Jeśli ataki są sporadyczne albo krótkie, to pies lub kot przez krótki czas (od 15-30 min) pozostaje osłabiony i zdezorientowany, mogą wystąpić problemy z koordynacją ruchu. Po dłuższych atakach może czasami dojść do przejściowej utraty wzroku lub niedowładu kończyn. Znacznie poważniejsze konsekwencje występują po atakach gromadnych albo w przypadku stanu padaczkowego. W wyniku nieprzerwanych drgawek dochodzi do uszkodzenia struktur układu nerwowego lub śmierci.

    Co zrobić, gdy wystąpi u pupila atak padaczkowy?

    Atak padaczkowy u psa czy kota jest trudnym przeżyciem dla opiekuna. Zwłaszcza, gdy właściciel spotyka się z takim zdarzeniem po raz pierwszy. Najlepiej jest w takiej chwili zachować jak największy spokój. Nie powinno się zbliżać rąk do kufy zwierzęcia, podczas ataku, zwierzę traci świadomość i może zwyczajnie (niecelowo) ugryźć opiekuna. Powinno się zapewnić spokój zwierzęciu. Zredukować źródło światła (jednak nie zostawiać w zupełnej ciemności), wyciszyć źródło zbędnych dźwięków. Jeśli jesteśmy wystarczająco opanowani warto nagrać atak, ułatwi to postawienie rozpoznania. Zwykle pierwszy atak nie trwa długo, dlatego warto poczekać aż się skończy i dopiero po ustaniu drgawek zabrać zwierzę do lekarza. Oczywiście, jeśli atak przedłuża się, wówczas należy niezwłocznie udać się do lecznicy.

    Jakie badania powinny zostać wykonane u psa lub kota, u którego wystąpiły ataki padaczkowe?

    Pies lub kot, u którego pojawiły się drgawki, powinien zostać zabrany do lekarza na konsultacje. Lekarz przeprowadzi badanie ogólne oraz badanie neurologiczne. Z badań dodatkowych powinno zostać wykonane badanie krwi (ocena morfologiczna i biochemiczna) oraz moczu. Prawdopodobnie niezbędne będzie również badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej i/lub badania obrazowe głowy.

    Czy padaczkę można leczyć? Jeśli tak, to w jaki sposób?

    Tak, padaczkę można leczyć. Sposób leczenia zależy od typu epilepsji, z którym mamy do czynienia. W przypadku padaczki wtórnej najważniejsze jest aby leczyć główną przyczynę, czyli chorobę podstawową (niewydolność nerek, chorobę zakaźną itp). Dodatkowo wprowadza się leczenie objawowe, w tym przypadku leki przeciwdrgawkowe. W przypadku padaczki idiopatycznej leczenie zwykle kontynuowane jest przez resztę życia pacjenta. Obecnie w medycynie weterynaryjnej stosuje się wiele leków o działaniu przeciwdrgawkowym. W stanie padaczkowym wprowadza się pacjenta w śpiączkę farmakologiczną. Pamiętajmy jednak, że leczenie na stałe wprowadzone zostaje dopiero, gdy ataki padaczkowe przytrafiają się częściej niż raz na kwartał. U pacjentów, u których wystąpił pojedynczy atak lub są one niezwykle sporadyczne, opiekun zwierzęcia zostaje przeszkolony jak ma się zachować w przypadku ponownego ataku. Choć same ataki padaczkowe mają dość drastyczny przebieg, to z czasem właściciele psów czy kotów z padaczką bardzo dobrze sobie radzą z opieką nad podopiecznym. Bardzo często, w wyniku obserwacji, potrafią przewidzieć zbliżający się atak i odpowiednio wcześnie zareagować.