Blog

Skąd się bierze Alzheimer u psa?

W mózgach starych psów zachodzą podobne zmiany jak w przypadku choroby
Alzheimera u ludzi. Dochodzi do odkładania się złogów białka o nazwie β-amyloid w korze mózgowej, pogorszenia przepływu krwi, a także zaniku tkanki nerwowej w mózgu. Patologiczne procesy chorobowe, które leżą u podstaw powstawania demencji u psów są skomplikowane i nie do końca jeszcze poznane. Psi Alzheimer
to choroba. Nie jest to fizjologiczny proces starzenia się mózgu. Dlatego też wymaga wczesnego zdiagnozowania, a następnie odpowiedniego leczenia.

Demencja starcza u psa i jej objawy

Rozpoznanie tej choroby stawiane jest głównie na podstawie informacji uzyskanych od opiekunów psów, którzy są zaniepokojeni zmianami zachowania swoich podopiecznych. Demencja starcza, zwłaszcza w jej początkowym stadium jest trudna do zauważenia. Właściciele mogą ignorować subtelne zmiany zachowania, zrzucając je na karb starzenia się zwierzęcia.

Wiele chorób podeszłego wieku może wpływać na zaburzenia zachowania i tym samym imitować demencję starczą u psa. Dlatego też bardzo ważne jest dokładne i kompleksowe badanie pacjenta, aby rozpoznać u niego właściwe schorzenie. Do chorób, które mogą powodować zaburzenia poznawcze należą:

• Nowotwory mózgu (zwłaszcza guzy przodomózgowia)
• Choroby wątroby ( encefalopatia wątrobowa)
• Choroby nerek ( encefalopatia mocznicowa)
• Schorzenia powodujące ból ( np. osteoarthritis)

Zespół zaburzeń poznawczych objawia się zazwyczaj u zwierząt w starszym wieku. Dotyka około 30% psów w wieku 11-12 lat i prawie 70% psów powyżej 15 roku życia. Do podstawowych symptomów demencji należą zaburzenia poznawcze, lęk i zmiany w rytmie dobowym sen/czuwanie. Dla ułatwienia postępowania z pacjentem podejrzanym o alzheimera neurolodzy weterynaryjni posługują się akronimem DISHAAL – powstałym z pierwszych liter angielskich oznaczeń objawów tej choroby.

• D – dezorientacja, problemy z rozpoznawaniem znanych miejsc i osób, wokalizacja, wpatrywanie się w jeden punkt.
• I – zmiany w interakcjach społecznych, unikanie kontaktu z ludźmi lub nadmierna chęć pieszczot, brak witania właściciela, drażliwość i agresja w kontaktach z innymi zwierzętami.
• S – sen, pobudzenie w nocy i zwiększona ilość przesypianych godzin w ciągu dnia.
• H – hamowanie dotychczasowych nawyków, brak sygnalizowania lub oddawanie w nieprzeznaczonych do tego miejscach potrzeb fizjologicznych.
• A - aktywność, posmutnienie, zachowania kompulsywne, pobudzenie, chodzenie bez celu, nie dbanie o higienę, zwiększony apetyt, niechęć do zabawy zabawkami.
• A – afektywny niepokój, stany lękowe, wokalizacja, fobie słuchowe i wzrokowe.
• L – nauka, pamięć, zwiększona trudność w nauce nowych komend, a także zmniejszona zdolność do wykonywania wyuczonych zadań.

Demencja starcza u psa – diagnostyka

W rozpoznawaniu zaburzeń poznawczych kluczowy jest wywiad lekarski i informacje zebrane od właściciela. Warto posłużyć się tutaj formularzem z objawami i liczbowo określanym stopniem ich nasilenia. Jest to pomocne przy późniejszej ocenie efektów leczenia. Ze względu na mnogość schorzeń, które mogą być współodpowiedzialne za wyżej opisane objawy niezbędna jest rozszerzona diagnostyka, która obejmuje badanie morfologiczne i biochemiczne krwi, poziom
hormonów tarczycy, USG jamy brzusznej, a także badania obrazowe głowy. Rezonans magnetyczny mózgu u psa przy podejrzeniu alzheimera pozwala na wykluczenie innych poważnych zmian strukturalnych, takich jak np. oponiaki. Jednocześnie stwierdzenie w skanach zaników korowych, poszerzenia bruzd mózgu, układu komorowego i zmian naczyniowych potwierdza demencję.

Zapraszamy na konsultacje neurologiczne do naszego gabinetu weterynaryjnego. Diagnozujemy i leczymy zwierzęta z problemami neurologicznymi.

Demencja starcza u psa – leczenie

Podobnie jak u ludzi, również u psów jest to choroba nieuleczalna i postępująca. Niemniej istnieją sposoby na spowolnienie przebiegu i poprawę funkcji poznawczych. Stosuje się terapię multimodalną, opartą na:

• Leczeniu farmakologicznym. Stosuje się leki, które zwiększają przewodnictwo dopaminergiczne, lub zwiększają poziom dostępnej serotoniny.
• Dietoterapia – uważa się, że odpowiednio dobrane składniki żywieniowe mogą w wymierny sposób wpływać na zmniejszenie stresu oksydacyjnego, poprawę krążenia i metabolizmu mózgowego. Stosuje się wielonienasycone kwasy tłuszczowe, witaminę E, C, B, kofaktory mitochondrialne (L-karnityna, kwas alfa-liponowy), argininę.
• Ćwiczenia mózgu - należy wzbogacać środowisko zewnętrzne psa, stymulować jego procesy poznawcze. Warto rozważyć odpowiedni trening u behawiorysty.

Psi Alzheimer - Dysfunkcja poznawcza u psów

Niestety długofalowe rokowanie w psim alzheimerze jest złe. Niemniej wcześnie podjęte leczenie przynosi korzyści w zakresie poprawy zdolności uczenia się, osłabia stany lękowe, dezorientację, niweluje brudzenie w domu czy nadmierną wokalizację. Wszystko to wpływa na lepszy komfort życia psa i tym samym też jego właściciela.