Badania neuroelektrofizjologiczne

---

Jak każda dziedzina medycyny, tak neurologia wspiera się badaniami dodatkowymi. Mamy do wyboru bardzo szeroki wachlarz badań, od obrazowych, takich jak tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, poprzez badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, aż do zaawansowanych badań genetycznych i molekularnych. Jednak królową wśród badań neurologicznych jest elektrofizjologia.

Testy elektrofizjologiczne są przydatne zwłaszcza w przypadku diagnozowania chorób obwodowego układu nerwowego: mięśni, nerwów i płytki nerwowo-mięśniowej. Badanie neuroelektrofizjologiczne wykonuje się u psów i kotów w tzw. sedacji czyli uspokojeniu lekami nasennymi. Podczas tych badań pacjent musi leżeć nieruchomo przez 30-60 minut. Jest stale monitorowany przez lekarza wykonującego badanie i natychmiast po zakończeniu badania poddawane procedurze wybudzania.

Elektromiografia (EMG)

Elektromiografia (EMG) to zapis aktywności elektrycznej mięśnia. Podczas badania małą igłę wprowadza się do mięśnia i rejestruje aktywność. EMG wykonuje się u pacjenta w głębokiej sedacji lub znieczuleniu ogólnym, dlatego podczas badania nie odczuwa się bólu. Normalnie spoczynkowy mięsień jest na ogół cichy pod względem elektrycznym. W nieprawidłowym mięśniu występuje spontaniczna aktywność i na podstawie charakterystyki tej aktywności może nam powiedzieć, jaki rodzaj procesu zachodzi w mięśniu. EMG pomaga potwierdzić istnienie choroby obwodowego układu nerwowego i pozwala odróżnić pierwotną chorobę nerwów od mięśni. Określa dokładnie, czy zanik mięśni wynika z choroby mięśnia lub nerwu, czy też z powodu zbyt małej aktywności. W przypadku uszkodzenia nerwów pacjenta podczas epizodu urazu, tzw. potencjały odnerwienia będą wykrywalne w EMG 5 dni po urazie. Pomiar potencjałów odnerwienia w różnych mięśniach powie badającemu, które nerwy uległy urazowi.

Elektroneurografia (ENG)

Elektroneurografia (ENG) to zapis aktywności elektrycznej nerwu. Podczas badania ocenia się szybkość przewodzenia przez nerwy impulsów nerwowych. Jeśli przewodzenie będzie nieprawidłowe, będzie to świadczyło o tym, że doszło do uszkodzenia konkretnego nerwu czuciowego lub ruchowego. Jest to badanie, które często jest przeprowadzane jednocześnie z elektromiografią.

Badanie BAER, ABR

Słuchowe potencjały wywołane pnia mózgu (BAER, ABR) to badanie, które pokazuje reakcję pnia mózgu na bodziec akustyczny. Jest to jedyne dostępne w weterynarii obiektywne badanie, które pozwala określić czy zwierzę słyszy. Podczas badania pies lub kot ma włożone do uszu słuchawki, przez które wydobywa się specjalny dźwięk. Natomiast podłączone do skóry głowy elektrody igłowe rejestrują na monitorze odpowiedź mózgu pacjenta na ten dźwięk. Brak lub słaba odpowiedź będzie świadczyła o głuchocie lub niedosłuchu. Dzięki temu badaniu można ocenić na jakim etapie drogi słuchowej występuje deficyt. Czy dotyczy nerwu słuchowego czy może już pnia mózgu, śródmózgowia lub kory słuchowej. Badanie słuchu BAER wykonujemy zarówno u szczeniąt ras obciążonych wrodzoną głuchotą, jak i u psów lub kotów, które tracą słuch w trakcie swojego dorosłego życia.

Elektroencefalografia

Elektroencefalografia to badanie obrazujące aktywność elektryczną mózgu. Najczęściej jest wykorzystywane do diagnostyki napadów padaczkowych u psów i kotów. Ataki padaczkowe niejednokrotnie przebiegają w nieoczywistej formie. Istnieje wiele stanów, które mogą naśladować napady padaczkowe, w tym omdlenia i różne zaburzenia ruchowe. Podczas badania pacjent ma bardzo precyzyjnie wpięte kilkanaście cienkich igieł w skórę głowy. Każda igła zbiera sygnał z konkretnego obszaru kory mózgowej. Następnie lekarz neurolog ocenia zarejestrowane fale według określnych wzorców chorobowych. Elektroencefalografia jest nieocenionym wsparciem diagnostycznym podczas utrzymywania psów lub kotów w śpiączce farmakologicznej z powodu stanu padaczkowego zagrażającemu życiu zwierzęcia. Pozwala to na permanentne i obiektywne monitorowanie postępu choroby i skuteczności użytych leków.