Blog

Dyskopatia u psa jest to choroba zwyrodnieniowa krążków międzykręgowych potocznie zwanych dyskami. Dyski międzykręgowe to struktury które zapewniają amortyzację podczas ruchów kręgosłupa. Zbudowane są zewnętrznie z elastycznego pierścienia włóknistego i wewnętrznie z galaretowatego jądra miażdżystego. Jądro miażdżyste zapewnia elastyczność i odporność na znaczne obciążenia. Zadaniem zewnętrznego pierścienia włóknistego jest zapobieganie przemieszczaniu się jądra miażdżystego.

Dyskopatia u psa przyczyny:

Niestety wiele czynników wpływa na to iż krążki międzykręgowe mogą ulegać procesom zwyrodnieniowym. Najważniejsze przyczyny to starzenia się i predyspozycje genetyczne. W wyniku degeneracji krążków międzykręgowych dochodzi do tzw. wypadnięcia dysku u psa, które może przybierać różne stopnie - wypukliny lub przepukliny dysku.

Jakie są objawy dyskopatii u psa:

W zależności od lokalizacji gdzie doszło do wypadnięcia/ przemieszczenia dysku występują różne objawy. W przypadku dyskopatii szyjnej lub szyjno-piersiowej będziemy obserwować u psa inne objawy niż w przypadku problemów w dalszych odcinkach kręgosłupa.

Dyskopatia szyjna, dyskopatia szyjno-piersiowa
• ból kręgosłupa u psa,
• sztywność karku,
• nisko opuszczona głowa,
• “szuranie” kończynami przednimi o podłoże.

Dyskopatia piersiowo-lędźwiowa, lędźwiowa lub lędźwiowo krzyżowa
• ból kręgosłupa,
• niechęć do biegania, wchodzenia po schodach, wskakiwania na łóżko,
• ból przy przyjmowaniu pozycji do oddawania moczu i kału,
• niedowład lub paraliż kończyn tylnych.

W zależności od stopnia i rodzaju uszkodzenia dysku międzykręgowego obserwujemy mniej lub bardziej nasilone objawy neurologiczne.

Wynika to przede wszystkim z faktu czy występuje ucisk na rdzeń kręgowy, w którym miejscu wystąpił i czy jest on jedno czy wielopoziomowy - tzn. czy dotyczy jednego czy kilku dysków.

Dyskopatia u psa - leczenie:

Dyskopatia u psa to jeden z najczęstszych problemów neurologicznych z jakimi spotykamy się każdego dnia w swojej praktyce. Ze względu na fakt iż choroba ma charakter postępujący stanowi zawsze wyzwanie zarówno dla lekarza jak i właściciela. Wymaga zaangażowania ze strony dwóch stron. W perspektywie przewlekłej ważna jest zmiana nawyków życiowych psa - zaniechania chodzenia po schodach, wskakiwania na łóżko i skocznych zabaw.
Dyskopatia często ma swój ostry początek - wówczas leczenie opiera się przede wszystkim na postawieniu właściwej diagnozy. Lekarz weterynarii neurolog bada wówczas pacjenta, może też zlecić dodatkowe badania takie jak rezonans magnetyczny kręgosłupa. Leczenie ostrych przypadków dyskopatii polega najczęściej na ograniczeniu ruchu i stosowaniu leków przeciwbólowych, przeciwzapalnych, miorelaksantów.

Do podstawowych metod leczenia chorób kręgosłupa u psów należą sposoby zachowawcze i operacyjne. Gdy ucisk na rdzeń kręgowy jest duży, a pacjent porażony, niezbędna jest szybka interwencja neurochirurgiczna i odbarczenie rdzenia kręgowego. Na szczęście takie sytuacje zdarzają się stosunkowo rzadko. Zdecydowanie częściej chory kręgosłup u psa powoduje objawy bólu lub nieznacznych zaburzeń motorycznych. Wówczas leczenie polega na farmakologicznej terapii przeciwbólowej i fizjoterapii. Wśród powyższych metod mamy całe spektrum możliwości. Sposobów działania przeciwbólowego w dyskopatii jest bardzo wiele - począwszy od podawania medykamentów niwelujących ból, poprzez blokady nerwowe, na medycynie regeneracyjnej skończywszy. Fizjoterapia psów również jest na dzień dzisiejszy bardzo dobrze rozwiniętą dziedziną i także w tej metodzie znajdziemy wiele sposobów na usprawnienie pacjenta, a także działanie przeciwbólowe. W fizjoterapii ludzi przyjęło się pojęcie nastawiania dysków - otóż w weterynarii nie stosujemy owego nastawiania dysku u psa, bo możemy jeszcze bardziej zaszkodzić pacjentowi. Jednakże szeroko stosowane są masaże powięziowe, terapia TENS, magnetoterapia, bieżnia sucha i wodna. Medycyna regeneracyjna to nowa dziedzina, która daje nowe nadzieje w leczeniu chorób przewlekle postępujących, związanych ze starzeniem się organizmu. Zaliczamy tu iniekcje preparatów IRAP, osocza bogatopłytkowego PRP, a także komórek macierzystych. Substancje te podawane są w miejsca objęte procesem chorobowym. Efekty ich działania są zazwyczaj stopniowe, ale długotrwałe.

Dyskopatia u psa - rokowanie:

Rokowanie w leczeniu dyskopatii zależy przede wszystkim od nasilenia zmian w kręgosłupie. Właściciel również ma wpływ na przebieg choroby. Prócz stosowania się do zaleceń lekarza weterynarii, powinien zadbać o to by pies nie miał nadwagi i zapewnić mu dawkę odpowiedniego ruchu - oczywiście w sytuacji gdy pies nie ma ostrego wypadnięcia dysku. Przy odpowiedniej współpracy właściciela z lekarzem weterynarii neurologiem duża część pacjentów może wieść doskonałe, praktycznie pozbawione dyskomfortu życie. Niestety są też psy, które mimo leków i zastosowaniu wszelkich dostępnych metod leczniczych stale lub okresowo odczuwają ból, a także wykazują deficyty neurologiczne pod postacią “ szurania”, powłóczenia, krzyżowania kończyn, nietrzymania moczu i/lub kału, trudności z chodzeniem, wstawaniem.

Czy można zapobiec dyskopatii u psa?

Niestety na proces degeneracji dysków międzykręgowych spowodowany predylekcją rasową nie mamy zbyt dużego wpływu. Jednak jest kilka ważnych czynników, które jeżeli spełnimy pozwolą znacznie opóźnić procesy starzenia się krążków. Należy pamiętać, że nadwaga jest wrogiem aparatu ruchu, w tym także kręgosłupa. Utrzymanie właściwej “figury” i kondycji naszych psów jest w tym wypadku kluczowe. Warto również wiedzieć, że krążki międzykręgowe nie mają własnych naczyń krwionośnych, które transportowały by substancje odżywcze. Proces odżywiania dysków odbywa się za pomocą dyfuzji. Dlatego też ruch jednostajny, regularny, nie wyczynowy jest dla nich zbawienny i potęguje procesy odżywcze w krążkach. Zatem pamiętajmy o codziennej dawce porządnego spaceru dla psa.